در مورد بودن یا نبودن خدا ۴ حالت را در نظر میگیرند :
1- اینکه ما بگوئیم خدا هست و سر انجام در آخرت معلوم می شود که اری درست بوده لذا ما رستگاریم و بر خوردار از نعیم
۲- اینکه بگوئیم خدا هست و سر انجام معلوم شود که چنین نیست یا معلوم نمی شود که هست در این صورت باز ما زیانی نکرده ایم چرا که عمر خود را در صلاح و تقوی و یا لااقل در امید عافیت به سر برده ایم و در هر حال چاره ای از گذر عمر و مرگ نبود و اگر پس از مرگ نابودی مطلق بود حتی پی نمی بریم که بیراه رفته ایم
۳- این که بگوئیم که خدائی وجود ندارد و در این جهان به عیش و نوش بپردازیم و بعد ببینیم که اری خدائی وجود دارد و قیامتی که باید مورد بازخواست قرار گیریم که این خسران ابدی است برای ما
۴- بگوئیم که خدائی نیست و این هم درست باشد اگر در این دنیا به اعمال خوب دست زده باشیم چیزی رو از دست نداده ایم بلکه سعی کرده ایم خوب زندگی کنیم
نظرات شما عزیزان: